Ranoro :
Mangitakitaka aho ry fitiavako mahantra
Aza hitako hono, manko ka ny vadiko maratra
Indrisy izato hasambarana nantenaiko hovantanina
Nefa kosa nakorontan' ny fiainana sangodim-panina
Eny fa fandavantena no nandehanako taty
Nefa kosa mba iriko ny hiaina ny fitia !
Aoka aho handohalika ka hangata-pitahiana
Ho an' ny Tafika, ary indrindra ho anao ry vady tiana.
«Ny tokantranoko Andriamanitra iantrao ka tahio.
Ary ny hasambarako ao, ivavahako ampodio.

Mpitantara :
Mbola eo an-tenantenany ny fivavahany amin' izany.
Indreny kosa f' efa tonga miditra ny tokotany
Ny mpibaby an-dRasata. Nitsena azy Ratovelo
Nivarahontsana avy hatrany sady vonton' alahelo
Nandondona hiditra izy, mitari-dalana eo aloha.
Dia nitsangana Ranoro, nitebiteby raha hamoha.

Ranoro :
Toa ho safotra aho anefa aoka hankahery tena
Fa ilaina ny herim-po hiatrika ny famonjena !
"Andriamanitra", Andriananahary, aza mahafoy anay !
Vonjenao ny malalako amin' ny ady mahamay !

Mpitantara :
Io izy hitantsika manamboatra ny fandriana
Hampitsorana an-dRasata... Tebitebim-panahiana
Tsy hita holazaina intsony no nandrotika ny ainy
Eo am-pijerena fotsiny 'ty vadiny lalainy
Mivaroraka toa maty, mangana, mivalandoatra
Dia nalefany ny olona nony injay tsara saotra.
Ratovelo ihany sisa no nijanona nitoetra
Nanao ny fanasana ratra sy ny fanafody rehetra.
Ary lasa koa izy rehefa vita petrapetraka
ny toro-hevitra rehetra. Io Ranoro ketraketraka
Manao ny fanohanana aina ny marary am-bavahaona.
Ho tafita ihany ve sa ho rendrika ? Hanahoana ?
Matory rendrika Rasata, toy ny tsy hifoha intsony.
Mai-molotra Ranoro, ary tankina ny fony.
(miditra Lefahitra)

Lefahitra :
Ramatoa Ranoro ò ! izaho manome toky
Sy milaza fa any olona, tsy vazivazy na soloky,
Tena afaka ahasitrana ny ratran-defona hoatr' izao

Ranoro :
Hanarama be aho raha misy azo atao.