|
|
|
 |  |
Ramarlah Antoine :
Ny amin' ny finoan' ny Bara
 |
anefa izany. Nefa fantany koa fa Jesosy dia maty hamonjy ny mpanota, ka dia nantenainy fa hihaino ny fivavahany izy. Dia nandohalika tamin’alahelo izy ka niteny hoe : « Tompo ô, ratsy dia ratsy fanahy aho, mamelà ny heloko fa mangataka aminao aho ovao ny foko, satria Kristy efa maty hamonjy ny mpanonta. Amen. » Tsaroany ho faly izy noho ny ninoany fa Andriamanitra efa namela ny helony ary nanantena koa izy fa hanao izay koa reniny. Taorian’ny nidiran-dreniny tamin’alahelo sy ory teo am-baravarana dia nihazakazaka izy ka niatoraka teo an-tongon-dreniny teo anolohany nihohoka teo amin'ny aron’akanjony sady niteny tamim-peo malemy hoe : « Neniny malala ô, mifona aminao aho fa tsy hanao izany intsony (haditra ), mamelà ny heloko. » Nefa hoy ny reniny tamim-pahamaontinana : « Tsara izany sombin’aiko, mahafaly ahy ny hanala ny helokao nefa tsarovy fa efa nanota nanohitra an’Andriamanitra ianao. » « Fantatro tsara izany ry neny » hoy ilay zazavavy tamim-pahamaontinana, « ka efa nifona taminy aho, ary nanantena Azy fa hamela ny heloko Izy noho ny fitiavan ’i Kristy. » Faly reniny tamin’izay ka nanoroka an-janany dia niara-paly izy roa no niaina faly indrindra. I- Ny finoany ny amin’ Andriamanitra II- Ny finoany ny amin’ny fanahy ratsy III- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fiandohana IV- Ny finoany ny amin’ny fanavotana V- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fisoronana VI- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny ody VII- Ny finoany ny amin’ny vintan’andro VIII- Ny finoany ny amin'ny fambara IX- Ny amin'ny fampianaram-pinoana ny ankizy X- Ny finoany ny amin'ny fiainana any an-koatra XI- Farany |
|